ONTSTAAN
|
De Gentse jeugdrechercheur op rust Robert Accoe erfde de boerderij toen zijn moeder overleed. Voor hem was dit het gepaste moment om van zijn droom ook werkelijkheid te maken. In zijn dromen zag hij reeds zijn geboortehoeve, zijn ouderlijke huis waar hij zoveel geborgenheid mocht ervaren, veranderen in een plek waar probleemjongeren eens kunnen verpozen, weg van alle druk, weg van woordenwisselingen, ruzies…
Volgens Robert zou deze hoeve ook aan deze probleemjongeren de nodige geborgenheid kunnen bieden. |
Omdat Robert Accoe als vrijwilliger dergelijk initiatief wou opstarten vroeg en kreeg hij ook de nodige ondersteuning van OBC De Waai, De Werf en vzw Apart.
Inmiddels is de Kruiskenshoeve uitgegroeid tot een vzw met als hoofdbedoeling zowel jongeren als de aanwezige voorzieningen of instanties via een “time-out” dichter bij elkaar te brengen. Als je als jongere op de toppen van je tenen loopt, je op ontploffen staat, je niets maar dan ook niets meer wil gezegd worden door om het even wie… dan is een “time-out” een welkome rustpauze. |
EEN DAG IN ..
EEN DAG OP DE BOERDERIJ
Het is herfst,donderdagmorgen 10u.
Het busje van stedelijke BLO school ‘DeSassepoort (type 3) rijdt de oprit van onze boerderij op. Het is de begeleider Jeroen die wekelijks met vier jongeren tussen 9 en 11 j. naar de boerderij komt.
Het busje staat nog maar met moeite stil of de jongens stormen het busje uit. Twee van hen vliegen mij om de hals de anderen zijn een en al aandacht voor de ezel,de pony en het paar schapen die achter het hek staan en op hun manier de jongens begroeten. Zeker de ezel die haar vriendschap uit met zijn gebalk. Zij laat zich gedwee aaien door de jongens.
Zoals steeds vraagt het enige moeite om de vier jongenseven binnen te krijgen, hun rugzak met picknick op te bergen en vooral om even stil te staan hoe wij de dag zien. Ons programma voorziet in de voormiddag werken en in de namiddag spel en sport. In de studio brandt het houtvuur.
Er mag keuze gemaakt worden uit:
- hout zagen
- maiskolven losmaken
- konijnenhok kuisen
- bladeren opruimen
- kippen eten geven
Ondertussenkomt de klassieke vraag: ‘mogen wij op de hooizolder spelen’ ondanks men weet dat het niet kan voor dat de werkjes zijn uitgevoerd.
Jeroen neemt een van hen mee om het konijnenhok te kuisen. Ik kan er twee overtuigen om hout te zagen om daarna met één van hen aan de slag te gaan bij de maiskolven die in de loods liggen.De houtzagers houden het niet lang vol doch met enige aanmoediging gaan ze terug aan de slag. Eens de bak vol kan deze naar het houtvuur in de studio gebracht worden.
Hij die bij de maiskolven was ziet het ook vlug voor bekeken nog meer daar de pony en ezel niet wijken van de poort om zich te goed te kunnen doen aan de maiskolven. Zetten de jongen dan maar aan om de ezel en pony een borstelbeurt te geven wat ze gedwee ondergaan. Plots komt één van hen naar mij toegesneld en toont fier het kippenei die hij gevonden heeft. Hij komt dan met de klassieke vraag van mag ik het deze middag bakken, natuurlijk.
Het wordt stilaan 11.30 dus tijd om even overleg te plegen of iedereen picknick bij heeft en of er nog iets moet aangekocht worden.Jeroen stelt voor om met een paar naar het dorp te rijden (fiets 2km) om nog wat toespijs te kopen.In de buurtwinkel bij ‘Carla’ zijn onze jongens al goed gekend. Ze zullen er niet wijken voor ze een snoep gekregen hebben.
Rond 12u wordt gezamenlijk de picknick naar binnen gewerkt. Steeds opnieuw zijn er die geen boterhammen genoeg bij hebben of die van hen op zij willen leggen om er toch maar van ons te kunnen nemen. Nu ook weer worden er enkele eieren gebakken die dan onder de jongens verdeeld worden.Het is steeds een hele klus om ‘vrijwilligers ‘ te vinden voor de afwas. Men stuit steeds op de uitspraken ‘ik kan dat niet’ ,’ik moet dat thuis niet doen’. Wij slagen er in omtegen 13u rond te zijn.
Drie van hen hebben interesse om te gaan mountainbiken. Jeroen zal hen vergezellen naar de omloop hier in de buurt alwaar er heel wat heuvels liggen. Het is verbazend hoe de jongens zich kunnen concentreren om die hellingen op en af te rijden.
Een van hen blijft met mij op de boerderij. Er zijn nog wat appels te plukken doch onze vriend heeft hoogtevrees. Schoorvoetend klimt hij toch enkel sporten op de ladder. Hij meent de appels zo maar in de emmer te mogen gooien. Wij maken hem duidelijk dat het zacht dient te gebeuren. Hij bijt er in één en of het hem smaakt.
Rond 14.30 zijn de mountainbikers terug. Hun verhalen van hoe ze het opnieuw hebben aangedurfd overtreft alle vorige. Er is nog een half uurtje tijd om op de hooizolder te spelen en voor het afsluiten een koek te eten. Wij zijn alert zodat de fietsen en ander gebruikte materiaal terug op zijn plaats wordt gebracht.
Tegen 15.10 zwaaien wij onze vrienden uit en op naar volgende week.
Het was weer eens een drukke dag maar ondanks dat voel ik mij vrij ontspannen wat er op wijst dat de dag vlot is verlopen.
Het is herfst,donderdagmorgen 10u.
Het busje van stedelijke BLO school ‘DeSassepoort (type 3) rijdt de oprit van onze boerderij op. Het is de begeleider Jeroen die wekelijks met vier jongeren tussen 9 en 11 j. naar de boerderij komt.
Het busje staat nog maar met moeite stil of de jongens stormen het busje uit. Twee van hen vliegen mij om de hals de anderen zijn een en al aandacht voor de ezel,de pony en het paar schapen die achter het hek staan en op hun manier de jongens begroeten. Zeker de ezel die haar vriendschap uit met zijn gebalk. Zij laat zich gedwee aaien door de jongens.
Zoals steeds vraagt het enige moeite om de vier jongenseven binnen te krijgen, hun rugzak met picknick op te bergen en vooral om even stil te staan hoe wij de dag zien. Ons programma voorziet in de voormiddag werken en in de namiddag spel en sport. In de studio brandt het houtvuur.
Er mag keuze gemaakt worden uit:
- hout zagen
- maiskolven losmaken
- konijnenhok kuisen
- bladeren opruimen
- kippen eten geven
Ondertussenkomt de klassieke vraag: ‘mogen wij op de hooizolder spelen’ ondanks men weet dat het niet kan voor dat de werkjes zijn uitgevoerd.
Jeroen neemt een van hen mee om het konijnenhok te kuisen. Ik kan er twee overtuigen om hout te zagen om daarna met één van hen aan de slag te gaan bij de maiskolven die in de loods liggen.De houtzagers houden het niet lang vol doch met enige aanmoediging gaan ze terug aan de slag. Eens de bak vol kan deze naar het houtvuur in de studio gebracht worden.
Hij die bij de maiskolven was ziet het ook vlug voor bekeken nog meer daar de pony en ezel niet wijken van de poort om zich te goed te kunnen doen aan de maiskolven. Zetten de jongen dan maar aan om de ezel en pony een borstelbeurt te geven wat ze gedwee ondergaan. Plots komt één van hen naar mij toegesneld en toont fier het kippenei die hij gevonden heeft. Hij komt dan met de klassieke vraag van mag ik het deze middag bakken, natuurlijk.
Het wordt stilaan 11.30 dus tijd om even overleg te plegen of iedereen picknick bij heeft en of er nog iets moet aangekocht worden.Jeroen stelt voor om met een paar naar het dorp te rijden (fiets 2km) om nog wat toespijs te kopen.In de buurtwinkel bij ‘Carla’ zijn onze jongens al goed gekend. Ze zullen er niet wijken voor ze een snoep gekregen hebben.
Rond 12u wordt gezamenlijk de picknick naar binnen gewerkt. Steeds opnieuw zijn er die geen boterhammen genoeg bij hebben of die van hen op zij willen leggen om er toch maar van ons te kunnen nemen. Nu ook weer worden er enkele eieren gebakken die dan onder de jongens verdeeld worden.Het is steeds een hele klus om ‘vrijwilligers ‘ te vinden voor de afwas. Men stuit steeds op de uitspraken ‘ik kan dat niet’ ,’ik moet dat thuis niet doen’. Wij slagen er in omtegen 13u rond te zijn.
Drie van hen hebben interesse om te gaan mountainbiken. Jeroen zal hen vergezellen naar de omloop hier in de buurt alwaar er heel wat heuvels liggen. Het is verbazend hoe de jongens zich kunnen concentreren om die hellingen op en af te rijden.
Een van hen blijft met mij op de boerderij. Er zijn nog wat appels te plukken doch onze vriend heeft hoogtevrees. Schoorvoetend klimt hij toch enkel sporten op de ladder. Hij meent de appels zo maar in de emmer te mogen gooien. Wij maken hem duidelijk dat het zacht dient te gebeuren. Hij bijt er in één en of het hem smaakt.
Rond 14.30 zijn de mountainbikers terug. Hun verhalen van hoe ze het opnieuw hebben aangedurfd overtreft alle vorige. Er is nog een half uurtje tijd om op de hooizolder te spelen en voor het afsluiten een koek te eten. Wij zijn alert zodat de fietsen en ander gebruikte materiaal terug op zijn plaats wordt gebracht.
Tegen 15.10 zwaaien wij onze vrienden uit en op naar volgende week.
Het was weer eens een drukke dag maar ondanks dat voel ik mij vrij ontspannen wat er op wijst dat de dag vlot is verlopen.
STEUNEN
Met ingang van januari 2011 is de Kruiskenshoeve erkend als instelling die fiskaal vrijstelbare giften kan ontvangen. Dit is meteen ook een erkenning van de overheid voor onze aanhoudende inzet en voor de oordeelkundige manier waarop wij onze fondsen besteden.
Om onze werking structureel te kunnen onderbouwen, is een vaste inkomensstroom onontbeerlijk. Daarom richten wij nu de ‘Vrienden van de Kruiskenshoeve’ op.
Wanneer u ons project genegen bent, nodigen wij u vriendelijk uit om toe te treden tot deze groep. U engageert zich dan om maandelijks een vast bedrag over te maken oponze rekening.
Maakt u liever een éénmalige gift over? Ook die is uiteraard van harte welkom.
U ontvangt automatisch een fiskaal attest wanneer uw gift op jaarbasis min. 40€ bedraagt.
Giften kunnen gestort worden op rekening BE10 0000 0000 0404 van de Koning Boudewijnstichting in de gestructureerde mededeling vermeld je 018/0870/00017
Deze storting komt dan op de rekening van de kruiskenshoeve.
Om onze werking structureel te kunnen onderbouwen, is een vaste inkomensstroom onontbeerlijk. Daarom richten wij nu de ‘Vrienden van de Kruiskenshoeve’ op.
Wanneer u ons project genegen bent, nodigen wij u vriendelijk uit om toe te treden tot deze groep. U engageert zich dan om maandelijks een vast bedrag over te maken oponze rekening.
Maakt u liever een éénmalige gift over? Ook die is uiteraard van harte welkom.
U ontvangt automatisch een fiskaal attest wanneer uw gift op jaarbasis min. 40€ bedraagt.
Giften kunnen gestort worden op rekening BE10 0000 0000 0404 van de Koning Boudewijnstichting in de gestructureerde mededeling vermeld je 018/0870/00017
Deze storting komt dan op de rekening van de kruiskenshoeve.